Сухани табрикотии Раиси ноҳияи Зафаробод Исмоилзода З.М. ба муносибати Рӯзи варзишгарон

10 Август 2024

Варзишгарон, собиқадорон ва мураббиёни варзиш!

Ҳамчун анъана, дар саросари кишвари азизамон 10 август Рӯзи варзишгарон таҷлил мегардад. Ин санаи фархундаро ба кулли кормандон ва собиқадорони соҳаи варзиш, мураббиёну варзишгарони мактаби варзишӣ, муассисаҳои таҳсилоти миёнаи касбӣ ва маиёнаи умумӣ ва кулли дӯстдорони тарбияи ҷисмонӣ ва варзиш дар ноҳия муборакбод намуда, саломативу хонаободӣ, фирӯзиву сарбаландӣ ва дастовардҳои бузурги варзишӣ таманно менамоям.

Тавре Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паёмашон ба Маҷлиси Олӣ таъкид доштанд, “Мо бояд ба оммавигардонии варзиш, таблиғи тарзи ҳаёти солим ва рушди бемайлони варзиш дар мамлакат таваҷҷуҳи бештар зоҳир намоем, зеро варзиш ҳамчун қосиди сулҳ воситаи беҳтарини муаррифии давлату миллат дар арсаи байналмилалӣ ба шумор меравад.”

Боиси ифтихор аст, ки ба шарофати сиёсати хирадмандонаи Пешвои миллат соҳаи тарбияи ҷисмонӣ ва варзиш яке аз самтҳои афзалиятноки сиёсати иҷтимоии Ҳукумати мамлакат пазируфта шуда, имрӯзҳо тамоми санадҳои дахлдор ба хотири таъмини оммавияти варзиш, таҳкими тарзи ҳаёти солим роҳандозӣ гардида истодааст.

Тараққӣ додани варзиш ва ташвиқу тарғиби тарзи ҳаёти солим дар байни наврасону ҷавонон низ яке аз самтҳои муҳимтарини фаъолияти Ҳукумат маҳсуб меёбад, зеро наврасону ҷавонон ҳар қадар солим бошанд, давлату миллат низ ба ҳамон андоза нерӯманду тавоно мегардад.

Таваҷҷӯҳи бештари Раиси вилояти Суғд муҳтарам Раҷаббой Аҳмадзода ба тарбияи ҷисмонию варзиш буд, ки дар шаҳру ноҳияҳои вилоят Барномаҳои дурамали маҷмӯи рушди тарбияи ҷисмонию варзиш ва рушди футбол таҳия гардида, мавриди иҷро қарор дорад. Бо мақсади ҷалби бештари аҳолӣ, хусусан наврасону ҷавонон ба варзиш дар ҳудуди шаҳру ноҳияҳои вилоят теъдоди зиёди иншоотҳои варзишӣ мавриди истифодабарӣ қарор дорад. Ҳамчунин сохта ба истифода дода шудани толорҳо ва майдончаҳои варзишӣ аз ҷониби мақомоти давлатию ҷамъиятӣ ва соҳибкорони маҳаллӣ идома дорад.

Варзиш дар ҳаёти аҳли ҷомеа, бахусус, ҷавонон ҳамчун омили тавонои ҷимсу руҳи солим, муҳимтар аз ҳама таблиғи тарзи ҳаёти солим хизмат мекунад.

Дар ноҳияи Зафаробод 21 адад толорҳои варзишӣ, 52 адад майдончаҳои варзишӣ, 3 варзишгоҳи дорои 2750 ҷои нишаст мавҷуд мебошад.

Дар ноҳия муассисаи давлатии Мактаби варзишӣ фаъолият намуда, ҷиҳати ҳарчи бештар ҷалб намудани ҷавонону наврасон ба варзиш, тайёр намудани варзишгарони болаёқат 12 нафар мураббиён фаъолият карда истодаанд. Дар ин муассиса аз рӯйи 10 намуди варзиш, аз ҷумла - муай-тай, ушу, тенниси рӯимизӣ, футбол, гуштингирии миллӣ, шоҳмот, таэквандо ВТФ, волейбол, баскетбол, варзиши сабук тамринҳо гузаронида шуда, ҷиҳати дар сатҳи вилоятӣ, ҷумҳуриявию байналмилалӣ тайёр намудани варзишгарон ва оммавигардонии варзиш тадбирҳои амалӣ андешида мешаванд.

Варзишгарони ноҳияи Зафаробод анъанаҳои неки аҷдодиро идома дода, дар мусобиқаҳои вилоятӣ, ҷумҳуриявӣ ва байналмилалӣ фаъолона қувваозмоӣ намуда, сазовори ҷойҳои ифтихорӣ ва медалҳо гардида истодаанд.

Аз аввали соли 2024 варзишгарони ноҳия дар мусобиқаҳои минтақавӣ ва байналмилалӣ иштирок намуда, соҳиби 119 медали тилло, 92 медали нуқра ва 95 медали биринҷӣ гардиданд. Боиси ифтихор аст, ки варзишгарони ноҳия дар бозиҳои БРИКС - 2024 дар шаҳри Қазони Федератсияи Руссия дар ҳайати дастаи мунтахаби Тоҷикистон иштирок намуда, ду нафар – Бурҳонов Маликазиз ва Эргашев Аскар аз намуди “гӯштини камарбандӣ” соҳиби медалҳои биринҷӣ гардиданд.

Солҳои охир нуфӯзи футболи тоҷик дар миқёси ҷаҳон боло рафта истодааст. Рӯзи ҷаҳонии футбол, ки бо ташаббуси Президенти Ассотсиатсияи Футболи Осиёи Марказӣ, Раиси Федератсияи футболи Тоҷикистон муҳтарам Рустами Эмомалӣ ва тавассути қатъномаи Маҷмааи Умумии СММ 25 майи соли 2024 муайян гардид, боиси сарфарозии ҳар як фарди Тоҷикистонӣ, аз ҷумла сокинони ноҳияи Зафаробод мебошад.

Дар ноҳияамон ба ин намуди варзиш эътибори бештар дода мешавад. Дастаи футболи “Равшан”, ки солҳои охир фаъолияташро боздошта буд, аз нав эҳё карда шуд ва имрӯз дар лигаи дуюми минтаъқавӣ бомуваффақият ширкат меварзанд.

Боварӣ дорам, ки варзишгарони ноҳия минбаъд низ маҳорату истеъдоди худро барои ба даст овардани комёбиҳои варзишӣ равона намуда, шарафи Тоҷикистонро дар арсаи ҷаҳонӣ баланд мебардоранд.

Дар ҷодаи пешрафти фаъолияту зиндагӣ ба ҳар як варзишгари ноҳия саломатӣ, иқболи нек ва дар роҳи хизмат ба халқу Ватан ғайрату матонат ва азму иродаи қавӣ орзу менамоям.

Саломату сарбаланд бошед!

«Аз суҳбати ҷоҳилон бипарҳез …»

18 Июль 2024

Имрӯз душманони дин ва хоинони миллати тоҷик аз паси пардаи Ислом иғвоангезӣ намуда, ҳадафҳои сиёсии худро аз номи дини мубин пеш мебаранд. Ҳол он, ки Ислом ба ягон қавм, гурӯҳ, ҳизб ва ё давлат тааллуқ надорад. Ислом динест ҷонибдори иттиҳоду мухолифи гурӯҳбозист. Ислом динест, ки аз замони зуҳураш мардумро аввалан ба илму дониш омухтан, некӣ кардан, поктинат будан, ростқавл будан, сулҳу дӯстӣ ва дӯст доштани Ватан ва ҳифзи он, таълиму тарбияи ахлоқи ҳамида, нигаҳ доштани ҳуқуқи якдигар, пешгирии тамоми ҷиноятҳо ва умуман барои шифо бахшидани дардҳо ва мушкилоте, ки ҷомеаи башарӣ ба он ниёз дорад, омадааст. Аммо имрӯз хоинони давлату миллати тоҷик ба хотири маблағу ҳимояи хоҷаҳои хориҷияшон ба ватан ва мардуми худ санги маломат мезананд. Мақсади онҳо аз байн бурдани тинҷию оромии Тоҷикистон, боз аз нав ба хун оғушта намудани мардуми он ва бо ин васила расидан ба ҳадафҳои нопоки худ мебошад. Дар ин ҷода онҳо имрӯз то ба имонфурӯшӣ расиданд. Ҳадафи навбатии онҳо - истифода аз суханрониҳои иғвоангезонаи ба ном «мавлавиҳои» афғон, ҳаммаслаконашон ва дигар нопокон, ки гуё аз шаъни зани тоҷик дифоъ мекарда бошанд, мебошад. Ин ашхос гӯё дилсӯзиҳои худро нисбати зани тоҷик, ки ба гуфтаи онҳо урён мондааст, изҳор менамоянд. Саволе ба миён меояд: оё ҷоҳилоне, ки ба мардуми ҷангзадаи хеш раҳму шавқат надоранд, занон ва духтарони худро аз илму маърифат ва озодӣ канор медоранд, онҳоро ҳамчун инсон намеҳисобанд, ба онҳо дар бозор савдо мекунанд, пас ба мо хубӣ мехоҳанд? Мавлоно Ҷалолуддини Балхӣ барҳақ фармудааст:

Имрӯз касе маҳрами асрори касе нест,

Мо таҷриба кардем, ки касе ёри касе нест…

Хушнуд машав душман агар кард муҳаббат,

Хандидани ҷаллод зи ширинсуханӣ нест

Ҷое, ки бародар ба бародар накунад раҳм,

Бегона барои ту бародар шуданӣ нест.

Сад бор агар доя ба тифли ту диҳад шир,

Ғофил машав, эй дӯст, ки модар шуданӣ нест.

Имрӯз теъдоди зиёди мардуми кишвар ва тоҷикони берун аз марзи ватан нисбати гуфтаҳои ин тоифа аҷнабиёни ба ном мавлавиҳо вокуниш намуда, фикру андешаҳои худро иброз менамоянд ва ҳамагон онҳоро маҳкум месозанд. Аммо сухан ҳоло дар бораи онҳое меравад, ки бо истифода аз аҷнабиён нопок бо миллату давлати худ душманона рафтор мекунанд. Сухан дар бораи хоинони ватан меравад.

Хиёнат ба ватан дар дини мубини Ислом – гуноҳи азим мебошад. Хиёнат бадкирдортарин хислати инсон аст ва нобахшанданист. Пас хоини миллат кист? Хоини миллат онест, ки дар ватан ба камол расида, нону намаки онро мехӯраду дар охир ба миллати худ хиёнат мекунад.

Пайғамбари Худо Муҳаммад (с) ҳангоми аз ватани азизи худ, Маккаи Мукаррама хориҷ мешуд, қадамҳои эшон ба самти пеш ҳаракат намекард, шиддати алам то он ҳад буд, ки гӯё фарзанди ҷигарбандашро аз ӯ ҷудо кардаанд. Меҳри ватан ӯро боз медошт, монеа мешуд, ки дубора ба ҷониби он мутаваҷҷеҳ гардиду гуфт: «Ҳеҷ кишвар барои ман аз ту дида поктару маҳбубтар нест».

Аммо имрӯз хоинони миллат ватани поку маҳбуби худро бо ҳадафҳои нопоки худ тарк намуда, ба қавми худ хиёнатро афзун донистанд. Хоинони миллат бо суханони бӯҳтонангези худ миллати тоҷикро дар назди мардуми башар бадном кардан мехоҳанд.

Бо истифода аз гуфтаҳои ба ном «мавлавиҳо» ва баъзе ташкилотҳои ба ном «байналмиллалию инсонпарвар» хоинони миллат Тоҷикистонро чун давлати ғайридемократӣ нишон доданиянд. Ин душманони дини мубини Ислом аз эътиқоди динии мардум истифода бурда, тавассути ҳизбу ҳаракатҳои экстремистӣ мехоҳанд дар минтақа вазъиятро ноором созанд ва ба ин васила ба ниятҳои нопоки худ расанд. Низоми Ганҷавӣ нисбати чунин ашхос гуфта буд:

Аз хиёнатгарист бадномӣ,

В-аз бадӣ аст бесарамҷомӣ.

Имрӯз мо дар куҷое набошем зарур аст, ки аз ватан дифоъ намоем ва баҳри пешрафту тараққиёти он саҳми худро гузорем, миллат ва ҳадафҳои миллии худро дифоъ намоем. Аҳамияти ин амал баҳри ононе, ки даъвои имону ислом мекунанд, бештар мегардад. Чунки дар навбати аввал аз ҳама зиёдтар таълимоти динӣ ба ватан ва муқаддасоти он таваҷҷӯҳи ҷиддӣ зоҳир кардааст.

Аз ин лиҳоз моро месазад, ки ватани худро дуст дорем, дар хизмати ватан ва халқамон бошем ва аз рафтор, кирдор ва гуфтори хоинони миллат парҳез намоем.

Ҳусайн Воизи Кошифӣ барҳақ фармудааст:

Аз суҳбати ҷоҳилон бипарҳез,

Ҷуз ҳезуми хушк зи оташи тез.

Алиҷон Саидзода - мудири шӯъбаи рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеаи дастгоҳи раиси ноҳияи Зафаробод

МУАЛЛИМИ МАН

09 Май 2024