24 Октябрь 2024
ГУМРОҲ НАБОЯД ШУД
Дар Қуръони Карим омадааст, ки мусулмон бародари мусулмон аст. Ноҳаққона хун рехтан гуноҳи азим аст. Вале дар давлатҳо ва минтаъқаҳои алоҳида гурӯҳу ҳаракатҳои террористӣ ва тундрав ба монанди ба ном “Давлати исломӣ”, “Салафия”, “Бародарони мусулмон”, “Ҳаракати исломии Узбекистон”, “Ҳизби наҳзати ислом” ва ғайраҳо амал дошта, онҳо равиши тундгароӣ ва ифротгароӣ доранд. Ин гурӯҳҳо ба ном исломианд, аммо дар асл ба дини мубин ягон алоқае надошта, худ ҳаракату гурӯҳҳои террористӣ мебошанд. Дар натиҷа мусулмон ба муқобили мусулмон меҷангад, хуни ноҳақ мерезад.
Ҳаракатҳои бо ном исломӣ дину шариатро дар байн андохта, ҷавононро гумроҳ месозанд. Афсӯс, ки баъзе аз ҷавонони мо барои ба даст овардани маблағ, ки ба онҳо ваъда мекунанд, бо роҳу равиш ва хати кашидаи тундгароён равонӣ мешаванд. Тарки Ватан мекунанд. Баъзе аз ҷавонон бошанд зану фарзандони худро ҳамроҳашон мебаранд. Гумон мекунанд, ки дар он ҷо онҳоро зиндагии хуб интизор аст. Мутаассифона бештари ин ҷавонон дар муҳорибаҳо ҳалок мегарданд. Кӯдакони маъсум ва ҳамсари онҳо, ки ниёз ба меҳри падар доранд, ғуломи дари тундгароён мегарданд.
Ҳадафи асосии созмонҳои террористӣ на ҳифзи дини Ислом, балки фиребу ҷаҳолат, қатлу куштор ва ба даст овардани қудрату мавқеъ мебошад.
Мо бояд шукргузорӣ аз ватани биҳиштосои худ кунем. Фахр аз он кунем, ки туфайли хизматҳои бебаҳои Сарвари давлатамон Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон зери осмони софу беғубор зиндагӣ карда, ватанамонро рӯз то рӯз бо меҳнати содиқона ободу зебо мегардонем.
Ҷурабой Раҷабов - имомхатиби масҷиди ҷомеъи Ҷамоати деҳоти Равшани ноҳияи Зафаробод
