03 Июнь 2020

 

Имрӯз ба тамоми мардуми кишвари азизамон мақсади асосии ватанфурӯш, зархарид, хоини миллат Кабирӣ ва паймонии миллии ӯ ошкор аст. Зеро аз баромадҳои ин бадбахт бараъло маълум мегардад, ки ӯ танҳо молу сарватро мехонад на ҳаёти осудаи мардумро. Дар фаъолияти ҳамарӯзаи хеш ин хоинони миллат мардумро ба гумроҳӣ ва барангехтани кинаю адоват ҳидоят намуда, мехоҳанд бо роҳи адохтани низоъи дар байни миллат сиёсати давлатию ҷамъиятӣ ва ҳаёти осудаи мардумро халалдор созанд. Аммо ин ватанфурӯшон яъне Кабирӣ ва ҳаммаслаконаш бояд бидонанд, ки имрӯз мардуми Тоҷикистони азиз хуб медонанд, ки маҳс дар натиҷаи заҳматҳои шабонарӯзии Пешвои муаззами миллат дар ин сарзамин сулҳу субот пойдор буда, сокинонаш дар фазои ободу осуда умр ба сар мебаранд ва ҳамеша сиёсати пешгирифта Сарвари давлатро пайрави намуда, ҳеҷ гоҳ намегузоранд, ки нохалафе ба хоки ватан ыадами нопоки худро гузорад.

Бояд таъкид намуд, ки тибқи қонунгузории байналмиллалӣ ва миллӣ имрӯз ифротгароӣ яке аз ҷиноятҳои вазнинтарин ба ҳисоб рафта, он амнияти шаҳрвандон ва ҷамъиятро халалдор месозад. Хиёнат ба ватану миллати хеш гуноҳи нобахшидани буда, ҷазои хоини миллат танҳо марг мебошад.

Дар давоми солҳои Истиқлолияти давлатӣ бо сарварии оқилонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бо вуҷуди бисёр мушкилоту монеаҳо таҳкурсии давлати соҳибихтиёриамонро гузоштаанд ва ба корҳои азими бунёдкориву созандагӣ шурўъ намудаанд. Дар тӯли ин солҳои тақдирсоз чӣ қадар заводу фабрикаҳо, корхонаву ташкилотҳои нав, муассисаҳои таълимӣ, фарҳангӣ, тиббӣ бунёду азнавсозӣ гардиданд. Бо эътимоди комил метавон гуфт, ки ибтидои қарни ХХI барои мо шоҳроҳи таҳкими истиқлолияти кишвар, пойдории сулҳу субот, рушду нумўи давлатдории миллӣ ва кишвари соҳибистиқлолро ба сўи ояндаи неку осуда, зиндагии хушбахтона ва давлати мутамаддини ҷаҳонӣ хоҳад кушод.

Кабирӣ ва пайравонаш ҳеҷ гоҳ сулҳу ваҳдати моро халалдор карда наметавонад. Зеро ҳар яке тарафдори сулҳу субот, якдигарфаҳӣ ва ободиву осоиштагии Ватани азизамон бо ном Тоҷикистон ҳастем ва намегузорем, ки касе ва чизе ваҳдати миллии моро халалдор созад. Мо баҳри ҳамаҷониба обутоб ёфтани хеш дар руҳияи ватандӯстӣ, ҳушёриву зиракии сиёсӣ, худогоҳии миллӣ, пешгирии ҳуқуқвайронкуниву ҷинояткорӣ, мубориза алайҳи шомилшавӣ ба ҳар гуна ҳизбу ҳаракатҳои терористиву экстремистӣ, таъмини волоияти қонун ва омўхтани илму дониш ва ҳунарҳои мардумӣ кўшиш ба харҷ медиҳем. Ҳаргиз намегузорем, ки душмани миллати тоҷик ба мақсадҳои ғаразноки хеш бирасад. Бо қатъият изҳор менамоем, ки ҳеҷ гоҳ нақшаҳои нопоки Кабирӣ ва паймони миллии у амалӣ намешаванд ва нахоҳад шуд!

 

Муллоев Н.-сармутахассиси шуъбаи рушди иҷтимоӣ ва робита бо ҷомеа