19 Июнь 2018

Муҳиддин Кабирӣ ва ҳаммаслакони наҳзатии ӯ ҳаргиз ба мавҷудияти  ҳеҷ арзише болотар аз манфиатҳои мазҳабиву гурӯҳиашон қоил набуданд нахоҳанд буд. Кабирӣ ҳар гоҳ дар бораи мардумсолориву демократия ва ҳуқуқу озодиҳои мардуми Тоҷикистон ҳарф мезанад, яқинан риё меварзаду дурӯғ мегуяд.  Гузашти марҳилаҳо ва ба вуҷуд омадани воқеаву рӯйдоди нав дар кишвар ва хориҷи дурру наздик нишон медиҳад, ки ТЭТ ҲНИТ ба таври комил дастпарвардаву дастнишондаи бегонагон буда, ҳадафи ягонаи он шикасти тафаккури миллии мардуми Тоҷикистон, барҳам задани истиқлолияти сиёсӣ ва соҳиб шудан ба боигарӣ ва сарватҳои табии кишвар мебошад.

Ҳеҷ гоҳ бо ин роҳи интихобкардааш ба мақсад намерасад. Сокинони Тоҷикистон имрӯз аз хурд то бузург ки будани Кабириро фаҳмиданд, мақсадҳои нопоки хоинонаи уро дарк намуданд ва дигар бозичаи дасти ТЭТ ҲНИТ намешаванд. Шукри Худованди мутаъол, ки имрӯз ватани  азиз ва биҳиштосоям Точикистон, бо рохбарии Пешвои муаззами миллат, Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, соҳиби хиради худодод Президенти кишвар муҳтарам Эмомалӣ Рахмон, рӯз то рӯз ба худ симои нав гирифта, мардумаш дар фазои озоду ором зиндагӣ карда истодаанд.  Пайравони дини мубини ислом озодона тоату ибодат ва тавбаю надомати худро ба ҷой оварда истодаанд.  Пешвои муаззами миллат ҳангоми мулоқот бо аҳли ҷамоатчигӣ ки санаи 12.05.2018 сол баргузор гардид дар суханронии худ таъкид ба таъкид оид ба зиракиву ҳушёрӣ, таълиму тарбияи фарзанд дар роҳи ватандориву ватандӯстӣ ибрози ақида намданд. Албатта дури ҷустан аз хоинони ватан ба монанди Кабирию ҳаммаслаконаш асоси сулҳу ваҳдат дар кишвар мебошад.

Аммо ин неъматҳои худодод дастпарвари бегонагон собиқ раиси ТЭТ ҲНИТ Муҳиддин Кабириро ноором карда истодааст ва намедонад чун саги сузанхурда сарашро ба куҷо занад ва аз ки мадад ҷуяд.   Ҳоло у ҳамчун беватан, дар ба дари хоҷагони хориҷиаш гашта чун талбандаҳо умр ба сар бурда истодааст. Хизмати хирсонаи ҳамон хоҷагони хориҷӣ буд, ки солҳои 90-ум сокинони кишвар ба хуну хок оғушта гардида буданд. Оё ҳамон фоҷеаҳо ба Кабирӣ ва ҳаммаслаконаш дарси ибрат нашуд.

Ҷаноби Кабирӣ беҳуда сарсону саргардон шуда ғуломи ҳалқабардуши хоҷагони хориҷӣ нашав, аз паи зиндагиат шав. Ҳафт пушти гузаштагонат пайравӣ мазҳаби Ҳанафӣ бубанд. Чи гуна ту мазҳаби ғайрро ба худ қабул мекуӣ? Ҳеҷ гоҳ сокинони кишвар он хиёнатҳое, ки нисбат ба давлату миллат, нисбат ба ватану модар кардӣ намебахшад. Имрӯз ва оянда дар назди давлату миллати худ ҳамчун хиёнаткор, хоини ватан, ватанфурӯш, беор, беномус боқи мемонӣ.  Мо аз ин гуна ашхос, ки дилу нияти нопок дорад ҳазар мекунем.

Худоё шукрона ба даргоҳат, ки  маро ба роҳи рост ҳидоят кардӣ ва бародарони маро низ хидоят бикун, мамлакати биҳиштосоямро боз зеботар гардон ба Пешвои муаззами миллат баракоти умр обруву эътибори чаҳониро арзонӣ бигардон.

Бахш оид ба корҳои дин, танзими анъана ва ҷашну маросими миллии МИҲД ноҳияи Зафаробод